Wat was dit een goed besluit! Twee maanden eerder besloot ik ‘ja’ te zeggen tegen de rol van dagvoorzitter voor de opening van het clubseizoen van BC Shooters. Met verschillende vormen van entertainment, workshops, wedstrijden en challenges beloofde de dag een goed gevuld programma. Het was een bijzondere ervaring met zelfs een ‘eerste keer’ die ik graag met je wil delen. Maar waar beter te beginnen dan bij het begin..
Ik stap de auto uit en word direct bijgestaan door enthousiaste vrijwilligers. Uitkijkend naar de dag die voor ons ligt, beginnen we de veelheid aan materialen uit te laden. Banners, showkleding, basketballen, benodigdheden voor de workshops en professioneel geluidsapparatuur, want ‘volledig ontzorgen’ was het verzoek geweest.
Om 10u komen de jongste kinderen binnen en mag ik ze kennis laten maken met één van mijn grootste liefdes: basketbal. Daarna volgen de ouders, die nieuwsgierig hadden zitten toekijken vanaf de zijlijn. Op hun gezicht zie ik dezelfde lach als ik vlak daarvoor had gezien bij hun kinderen. ‘De verbinding die basketbal brengt blijft magisch’, hoor ik mezelf denken en ik ben me ineens bewust van de glimlach die inmiddels ook zichtbaar is op mijn eigen gezicht..
De sfeer zit er goed in en er worden mooie herinneringen gemaakt. Er wordt gelachen, gespeeld, gegeten, beleefd en ervaren. Het publiek staart naar de ronddraaiende basketbal op het topje van de microfoon en ik kondig de wedstrijden, workshops en verschillende acts aan. Van een streetdancegroep tot.. jawel (dáár is die eerste keer): MEZELF! In de halftime van de wedstrijd mag ik als Showcase laten zien wat er allemaal mogelijk is met een basketbal.
Met dank aan de sponsoren worden er lootjes getrokken en mooie prijzen weggegeven. Als ludieke afsluiter volgt het spel ‘Prop ‘m erin!’. De mascotte fietst langs het publiek en mensen proberen hun naampropje in de fietstas te gooien om zo de fiets te winnen.
Voor wie daarna nog niet naar huis wil wordt de avond afgesloten met een spetterende feestavond. Vergeten dansmoves worden afgestoft en uit de kast getrokken. Ik word omringd door blije mensen en positieve energie. ‘Wat een geslaagde dag’, denk ik wanneer ik twaalf uur later naar huis rij. Vermoeid, maar vooral verbonden en voldaan..
