Laat me je vertellen over een bijzondere, nostalgische dag op mijn oude vereniging. Mijn oude basketbalclub -toen nog Cobra’s genoemd, tegenwoordig Cobranova- nodigde mij uitop de plek waar mijn basketbalavontuur begon. Ze wilden iets gaafs organiseren voorafgaand aan het eindtoernooi voor alle leden onder de 16 jaar.
Ik stap de vertrouwde club binnen en ik geniet van het nostalgische gevoel. Vroeger trainde ik hier 5 dagen per week. Ik word warm onthaald. De kinderen zitten allemaal klaar in de zaal. Ze hebben te horen gekregen dat er een ‘speciale gast’ komt. Ik vertel de kinderen dat basketbal altijd de rode draad is geweest in mijn leven. Ik vertel over mijn passie en dromenen hoe ik iets mogelijk heb gemaakt wat 21 jaar geleden nog voor onmogelijk werd gehouden. Toen ik vroeger op landelijk niveau basketbalde, dribbelde ik in de pauzes al met 2 ballen en liet ik ballen op mijn vinger draaien. Ik herinner me de woorden van een coach nog: ‘Wat bereik je daar nou mee, we zijn normaal basketbal aan het doen.’ Ik vertel de kinderen dat je alles kan bereiken als je er hard voor werkt en in jezelf gelooft. Je kan jezelf op verschillende manieren uiten. Het allerbelangrijkste is dat je plezier hebt.
Een show die ik normaal wereldwijd geef mag ik nu geven aan de kinderen van Cobranova. De muziek maakt het supergezellig. We doen verschillende spelvormen en we hebben aandacht voor de samenwerking. We sluiten af met een mooie groepsfoto. En wie zal het zeggen, misschien zit er wel een nieuwe Showcase Basketball bij…? Nieuwsbrief: Showcase beleeft een mooie, nostalgische dag op zijn oude basketbalclub Cobra, tegenwoordig Cobranova
