Ik vertel jullie graag over de indrukwekkende 25 dagen die ik doorbracht in Schotland voor ‘s werelds grootste festival voor artiesten. Per dag worden er ruim 3.000 shows gegeven door 25.000 artiesten vanuit heel de wereld. Een leuk weetje van de taxichauffeur: Edinburgh heeft ongeveer 500.000 inwoners. Voor dit internationale festival komen er in 1 maand tijd ruim 3 miljoen toeristen.
Het is een hele voorbereiding om bijna een maand weg te zijn van huis. Los van alle spullen die je moet meenemen, vraagt het ook mentale voorbereiding om zolang weg te zijn bij je gezin. Na een innig afscheid begin ik aan mijn avontuur. Op het vliegveld heb ik mijn eerste vertraging te pakken. Er zouden nog vele volgen, maar dat wist ik toen nog niet..
Aangekomen in Schotland is er net genoeg tijd om de spullen naar het huisje te brengen, dat ik deel met 2 breakdancers van de 360 show. We gaan direct door naar de Essembly hall, waar we boven op de berg onze optredens hebben. Het is een jaar geleden dat ik met deze groep heb opgetreden in Tenerife, maar het voelt direct vertrouwd. De generale repetitie gaat als een speer waardoor we genoeg tijd hebben om de show aan te scherpen. In de volgende 24 dagen zullen er 24 shows volgen met ruim 700 toeschouwers per show. Een totaal bereik van bijna 15.000 man.. wauw. Het blijkt het bestverkochte jaar te zijn.
Wat ik zelf zo mooi vind aan dit soort dagen, is dat je weer even terug gaat naar de basis. Daar waar mijn passie voor freestyle basketbal begon. Het enthousiasmeren van mensen van alle leeftijden en ze verbaasd doen staan met mijn tricks. Ik geniet ervan. Het uitdelen van handtekeningen, het maken van foto’s, ballen laten draaien op vingers, zonnebrillen en alle voorwerpen die voor handen zijn.
Na 3 dagen optreden worden we geïnterviewd voor een lokale tv-zender, door een enthousiaste oud-parlementariër. Ook de cameraman die al 26 jaar voor de tv-zender werkt wil dolgraag een basketbal op zijn vinger laten draaien. Wat een positieve energie!
Naast het dagelijks optreden hebben we vrije tijd waarin we kunnen doen wat we willen. Het geeft ons de mogelijkheid om al het moois van Schotland te ontdekken. Zoals het bezoeken van een circus show en een stand up comedy shows van Jason Byrne! Er is zelfs tijd om content te maken voor mijn Special Balls lijn, boven aan de heuvel Arthur’s Seat. De 251 meter hoge heuvel geeft een schitterend uitzicht op Edinburgh.
Tot slot wil ik jullie vertellen over 2 hoogtepunten van mijn avontuur. Mijn gezin kwam 5 dagen logeren! Heerlijk om ze te zien, dat maakte de lange periode weg zijn van huis een stuk draaglijker. Grappig om te zien hoe mijn dochters toch even verward zijn wanneer mensen komen vragen om foto’s en handtekeningen. Maar ze wennen eraan en dan zijn ze vooral trots. Ook heb ik het nachtleven van Edinburgh kunnen ontdekken met twee goede vrienden die mij daar opzochten. We hebben lekker gegeten, gedanst en herinneringen opgehaald.
Direct na de laatste show zou ik als één van de eersten terug vliegen naar huis, maar dat bleek één van de laatsten te worden. Vlak voor de show kreeg ik te horen dat mijn vlucht één van de 6.000 geschrapte vluchten was, vanwege een technische storing. Mijn gezin en familie zochten op afstand driftig mee naar alternatieven, maar ook treinen en boten bleken volgeboekt. Er zat niets anders op dan een dag extra te blijven. De volgende ochtend bleek ook de extra vlucht geschrapt en besloot ik de trein te pakken naar Londen. Bovenop de treinreis van 6 uur, kwam nog een uur vertraging. Eenmaal aangekomen in Londen moest ik even slikken toen ik hoorde dat ik waarschijnlijk pas mee kon op de vlucht van morgenochtend.. tenminste, in het beste geval, want er waren nog 6 plekken en heel veel meer mensen.. Het had dus wat voeten in de aarde om thuis te komen en dat maakte het weerzien van mijn gezin des te mooier!
