De laatste keer dat ik bij Northside Ballers een show gaf, was 10 jaar geleden. De basketbalvereniging heette toen nog DWV en had een ander bestuur. De spil in dit verhaal is Ümit. Hij nam contact met me op en vertelde dat de club enorm gegroeid en geprofessionaliseerd is sinds 10 jaar geleden. Het leuke was dat hij met zijn 17-jarige dochter in de auto zat, die nog steeds over de show praat die ik daar 10 jaar geleden heb gegeven. Vervolgens heb ik ook het enthousiasme en vertrouwen weten te winnen van de backbone van de organisatie: Judith en Chantal. Samen weten we goede voorbereidingen te treffen en een mooie invulling te geven voor deze bijzondere dag, dus de pret kan beginnen.
Het is de eerste keer dat we niet één, niet twee, maar drie zalen hebben omgetoverd tot een glow-in-the-dark ruimte. Het is een gigantische klus, maar met het sterke team dat we hebben is dit haalbaar. Mijn beste vriend Aldi gaat wederom mee, evenals de Teamplayers Dimeh en Jayden. Deze keer krijgen we hulp van één van de nieuwste Teamplayers Kim. Zij speelt topsport gespeeld en kent mij nog van vroeger. Ze is nu derdejaarsstudent aan de HALO. Ze is goed in het aansturen en motiveren van kinderen, een echte aanwinst dus voor ons team.
Na twee uren voorbereiden begint de pret. We doen de rookmachines een paar keren aan en vervolgens slaan de stoppen uit. De groep jongeren onder de 12 jaar moeten daardoor tien minuten langer wachten, wat ze bijna niet trekken door de spanning. Vol verbazing en enthousiasme stappen ze de zaal in en vlak daarna slaan de stoppen opnieuw door waardoor we in het donker staan. Maar de show must go on, dus ik blijf praten. Ondertussen schakel ik over op een portable speaker zodat ik verstaanbaar ben voor alle 70 enthousiaste kinderen en hun ouders. We maken een plan voor het geval het niet lukt de stoppen weer te laten werken. We spreken af dat we dan allemaal de zaklamp op onze telefoon gebruiken, wat ook tof is aangezien ik dat nog nooit eerder heb gedaan. Gelukkig springen op dat moment de stoppen weer aan. WE besluiten de rookmachines niet meer te gebruiken.
De freestyle basketbalshow wordt super enthousiast ontvangen door de kinderen. Ze drukken hun verbazing, waardering en respect uit op prachtige en grappige manieren. We lopen inmiddels was achter op schema, dus de warming up houden we iets korter. We hebben 3 velden die met pijlen op de grond zijn uitgezet door Kim. In het midden is een grote skills-challenge. Op de velden is een reactie challenge, een shooting shallenge en de mogelijkheid om een lekkere wedstrijd te basketballen. We hebben 1,5 uur per leeftijdscategorie, dat zijn in totaal 3 groepen. Het niveau stemmen we af op de leeftijd en de behoeften van de groep. Bij de derde groep toveren we het veld -in overleg met hen- om tot een veld om op te spelen. Team SB mag zelf ook spelen, wat heerlijk is na een lange tijd. Met ons nieuwe, witte glow-in-the-dark basketbaluniform poppen we er mooi uit.
We sluiten de dag af met lovende woorden van de club en alle aanwezigen. Met ons team evalueren we de dag in een all you can eat restaurant SHABU SHABU. Hoewel het een uitdagende dag was, bleek dit 1 van de best georganiseerde evenementen te zijn Iedereen stond in zijn kracht en we vulden elkaar aan als team. Etend en lachend genieten we na van een supergeslaagde dag.
