Kansrijke schooldagen
Het principe van kansengelijkheid spreekt mij enorm aan en dat is blijkbaar duidelijk, want de gemeente Nijmegen heeft mij benaderd voor een kansrijke samenwerking . De afgelopen maanden ben ik voor verschillende mooie projecten naar Nijmegen afgereisd. Zo was er de Nijmeegse Vierdaagse , Nimma’s Playground en de interactieve workshop voor het Asielzoekerscentrum .
Een klein jongetje van Marokkaanse afkomst kijkt me stoer aan en dan glimlach ik, wetend dat deze dag helemaal goed gaat komen. Het zijn dit soort blikken en pittige karakters waar ik blij van word. Het zijn de ruwe diamanten die de meeste voldoening geven bij het polijsten.
De muziek galmt door de boksen wanneer de kinderen binnen komen rennen.
Basketball & Freerunning
De kinderen kunnen kennismaken met freestyle basketball (Showcase Basketball) en freerunnen (Minded Motion). We worden deze dag ondersteund door de Nijmeegse toppers: de buurtsportcoaches Carlijn en Milano.
Zoals jullie inmiddels van mij gewend zijn, begin ik de dag met een show. Zo heb ik direct de aandacht en raken de kinderen gemotiveerd.
De jongere kinderen nemen we wat meer spelenderwijs mee in het basketballen. We bieden verschillende spelvormen aan en er vormt zich een lange rij voor het leren van basketbal tricks. Hetzelfde Marokkaanse jongetje wil zo graag nóg een keer de basketbal op zijn vinger laten draaien, dat hij de plek van zijn broer vraagt in ruil voor ‘kontjeknal’ (de bal hard tegen zijn billen schoppen). Dat zijn de mooie momenten toch? Die passie, dat enthousiasme. Die liefde en bulk van positiviteit voel ik ook wanneer ik handtekeningen sta uit te delen op schoenen, tassen en shirts. Uiteraard met goedkeuring van ouders. Hier gaat mijn hart sneller van kloppen!
Dan gaan we door naar de iets oudere jeugd. Zij zijn over het algemeen wat moeilijker te bereiken en je moet eerst ‘bewijzen’ dat je écht iets kan. Maar ik hou van die uitdaging, dus ik gooi er wat tricks uit en we hebben binnen no-time 12 jongeren. We beginnen met een reactiebal en er ontstaan direct spannende situaties. In de 1-tegen-1 partijtjes ontstaat er reuring wanneer ik de bal door hun benen bounce. Op een positieve manier laat ik ze voelen dat ik er ben om ze liefde te geven, ze iets te leren en hun horizon te verbreden. Dan begin ik te dansen tegenover een jongen die zich eerst ongemakkelijk voelt, maar al gauw met me mee danst. Dat zijn de gave momenten waaraan ik terug denk op de terugweg. Geluk zit ‘m in dit soort kleine momentjes.
De tweede dag vindt plaats in Klumpert, ook een wijk waar de gemeente kansengelijkheid wil stimuleren. Hier deel ik het plein met panna voetballer Nasser L. Jackson, een bekende straatvoetballer. Ook laat hij de kinderen ‘groundmoves’ zien. We trappen af met een gezamenlijke show. Normaal spelen we daarna met de kinderen een partijtje voetbal en een partijtje basketbal, maar het ontstond in het moment dat we deze keer tegen elkaar strijden. Alle kinderen staan eromheen en genieten volop. Daarna starten we de workshops. We leren de kinderen skills, we doen challenges en we spelen partijtjes. Hoe vaak ik het ook doe, ik geniet iedere keer weer van de verbaasde gezichtsuitdrukkingen wanneer ik een bal op hun vinger of object laat spinnen.
