In het verlengd van MDT in combinatie met MBO onderwijs, heb ik een workshop gegeven op het ROC Mondriaan. Ik heb al een keer eerder een openingsworkshop mogen doen om verbindend het nieuwe schooljaar in te gaan. Deze tweede workshop is voor de opleiding ICT in maatschappelijke zorg, waar middels het MDT project talenten worden ontdekt. In deze workshop richten we ons op dieper met elkaar in verbinding komen. Volgens de docent maatschappelijke zorg zou mijn workshop het verschil kunnen maken.
In de voorbereiding blijkt het even spannend of de school een klaslokaal vol dure computers ter beschikking durft te stellen voor de workshop. Na een spoedberaad krijgen we grappig genoeg, lokaal
112 toegewezen. We schuiven alle tafels aan de kant, de ballen op de stoelen en we maken een cirkel. We verwachten 3 groepen van 17 tot 25 leerlingen. De eerste leerlingen komen verward binnen, niet
gelovend dat we gaan basketballen in een klaslokaal.
We starten met het uitspreken van de verwachtingen en de behoeften. De leerlingen vertellen dat de 1ste workshop te veel zenden was, waardoor ze een beetje afhaakten. Ik stel mezelf voor en ze werden wel benieuwd naar mijn skills. Het is een introverte groep jongeren, dus het is belangrijk dat ik eerst zelf in beweging kom voordat ik iets van hen verwacht. De korte demo trekt de jongeren al snel uit hun comfortzone. Er verschijnt een lach op hun gezicht.
We spelen ‘over de streep’. We beginnen met een paar stellingen die door mij zijn ingebracht. Daarna gaan we verder met stellingen die zijn ingebracht door de docent Burgerschap en door de leerlingen zelf. Een workshop duurt 1,5 uur. Drie groepen zijn zo diep met elkaar in gesprek geraakt dat ze een half uur langer blijven en hun pauze opofferen. Er wordt gesproken over gevoelige onderwerpen als seksuele geaardheid en de wens onderwijs te krijgen over lhbtq. Om de groep uit te dagen vertegenwoordig ik meermaals een tegenovergestelde mening. Het doel hiervan is om de jongeren te laten inzien dat je het wellicht niet met elkaar eens bent, maar wel altijd open moet staan voor een ander perspectief. Om de beredenering van anderen te begrijpen. En ook al ben je het niet met elkaar eens, je kan altijd respectvol met elkaar blijven omgaan.
De jongeren verlaten de workshop met lovende woorden. Van een leuke docent krijg ik de mooie feedback: ‘Je hebt in 1,5 uur tijd de pijnpunten, discussiepunten en knelpunten boven tafel gekregen én
al geadresseerd. De sfeer veranderde snel van gereserveerd naar open en constructief.’ Deze mooie samenwerking biedt perspectief voor de manier waarop we het vak burgerschap in de toekomst kunnen vormgeven.
